Zor günler dostum, zor günler… Bir de her şey düzgünmüş gibi sevgi diyorum, hayal kuruyorum…
Güzel şeylerden söz etmek bile arka planlarda kaldı. Hayat o kadar acımasız ki, insanları sadece mahvetmekle meşgul… Dünya'ya kulak versem içim acıyor, kendime kulak versem içim sağır oluyor…
Elim kolum bağlı gibi dostum… Ne yöne hareket etsem hata yapacakmışım gibi geliyor. Kafamdaki düşünceler beni sadece yanlış yapmaya itiyor…
Bir insan seviyorsa utanır mı sence Stefan?
Sevgi emektir nezdimde… Uğrunda emek verilmiş en güzel duygudur. Her aşaması ayrı ayrı heyecan katar insana. Öyle iyi hissettirir ki, yaşanmış her kötülüğü bir tarafa bıraktırır. Yaşadığın şehri senin düşüncelerinde cehennem olmaktan çıkarır. Her şeyin ilacı sevgidir dostum, emin ol sevgidir…
Keşke konuştuğum kadar da yaşamayı öğrenebilseydim şu duyguyu… Konuşmak ne kadar kolay değil mi dostum? Ben sadece konuşmayı biliyorum. "Gerçek sevgi şudur, böyle sevilmez şöyle sevilir" falan filan…
Ne kadarını yapabildim ki Stefan? Ne kahrolası utancımı bir kenara koyabildim ne de gururumu… Yalnızca her dakika kendimi yiyip bitirmekle kendimi heba ettim. Varsa yoksa "bir şekilde" yola devam etmeye çalıştım. Yapabildiğim en acizce şey budur sanırım hayatımda. Bir şekilde yaşamak…
Kendi isteklerimin, kendi sevgimin bile bir değeri yok gözümde. Varsa yoksa o ne der bu ne söyler… Bir insan kendisi için yaşamıyorsa neden hayattadır Stefan? Neden nefes alır, neden yemek yer, neden!
Uğrunda emek isteyen bir sevgi korkaklara göre değildir dostum. Ben korkağın tekiyim! Evet öyleyim! Lütfen yanılıyorsun deme dostum. Korkaklık dediğin şey yalnızca düşmandan kaçmak mıdır sence? En büyük korkaklık insanın kendinden kaçmasıdır. Ben bir şekilde yaşamaya çalışırken, kendimden kaçtığım için yoruldum dostum…
İşte bu yüzden ne güzel bir sevgi hak ettim, ne de güzel bir hayat… Dolu dolu yaşadığımı zannettiğim bu hayatta kendimi hiçe sayarak yoluma devam ettim, yıllarca…
Gerçekten bu hayatı yaşamak isteseydim eğer, kalbimi rahatsız eden sevginin durmaksızın peşinden giderdim… Bahanelere sığınmaz, kimsenin düşüncesine bakmaz; gözüme bir at gözlüğü ve kulağıma bir tıkaç tıkayıp sadece önümdeki sevgiye bakardım. Eminim bir sonuca ulaşır ve yoluma öyle devam ederdim. İnsanı belirsizlik mahvediyor dostum, belirsizlik…
Bu yüzden güçlü kalmak, hayata devam etmek artık benim için anlamı olmayan ifadeler Stefan… Benim için anlamı olabilecek tek şey değişmek. Eğer inandığım, benden haberi olmayan o sevginin peşinden sorgusuzca koşabilirsem, sadece kendimi dinlersem, işte o zaman değişirim ve olmak istediğim "ben" yeniden doğar. Bu yeniden doğuşun en güzel meyvesi de bir sevgi olur… Bu duyguyu eminim konuşmak yerine işte o zaman yaşayabilirim…
En çok ne isterdim biliyor musun dostum? Sana bir sonraki mektubumda değişebildiğimi müjdelemeyi, artık söylediklerimi kendim için de uygulayabildiğimi haykırmayı isterdim. Hatta bunları söylerken eğer kanlı canlı yanımda olabilseydin emin ol sevinçten sana sarılıp ağlardım…
Bir kalbim olmasın isterdim dostum… Yaşamak istemezdim…
[zombify_post]
0 Yorum