Virginia Woolf, 1882’de Londra’da dünyaya geldi. Victoria devri’nin tanınmış yazarlarından Sir Leslie Stephen‘ın kızıydı. Babası ve annesi daha önce başkalarıyla ile evlenmiş fakat daha sonra tekrardan bir araya gelmişlerdi. Babası Sir Leslie Stephan editör, eleştirmen ve biyografi yazarıydı. Babasının kütüphanesi ve çalışma ortamı sayesinde Woolf kendini yetiştirmeye fırsat bulmuştu. Virginia Woolf okula gitmemişti fakat evde özel öğretmenlerle eğitimini tamamlamıştı.
Kızkardeşi Vanessa Bell daha küçük bir yaşta iken bir ressam olmaya, Virginia Woolf ise bir yazar olmaya karar verir. Ve ilk deneyimini Woolf, 1895’de bir gazetede kısa hikâyelerini yayınlatmayla kazanır.
Annesi ve babasının farklı evliliklerinden olan kardeşleriyle aynı evi paylaşan Woolf annesini on üç yaşında ağır bir grip nedeniyle kaybetmiştir. Bu ölüm Virginia Woolf’u derinden etkilemişti, uzun yıllar ağır depresyon geçiren ünlü yazar yirmi iki yaşında ise babasını kaybetmiştir. Bir kriz daha yeni bitmişken diğerine maruz kalan Woolf uzun yıllar depresyon ve sıkıntılı yaşamdan kaçamamıştır.
Babasının ölümünden sonra kardeşleriyle Bloomsbury’ye taşınması ise hayatında ciddi bir dönüm noktası olmuştur. Bu dönemde özgür kalan Woolf, Bloomsbury grubu içinde birçok ünlü edebiyatçıyı barındıran ve cinsel konulardaki özgürlükçü tavırlarıyla tanınan bir grup entelektüelden oluşan bir gruba dahil olmuştu ve bu gruptan Lytton Strachey ile nişanlanmıştır.
Kısa süren nişanlılık dönemi bir ayrılıkla sonuçlandıktan sonra Woolf 1912 yılında Leonard Woolf ile evlenmiştir. Leonard Woolf eşi için bir basımevi kurmuştu ve bu da Virginia Woolf’un yazdığı kitapları yayımlatması için bir fırsat olmuştu.
Ünlü yazar uzun yıllardan sonra kendini iyi hissetmiyordu. Perde Arası romanını yazdığı sıralarda artık son noktaya geldiğini hissediyor ve kendini derin depresyondan çekip alamıyordu. 28 Mart 1941’de içinde bulunduğu duruma daha fazla dayanamayıp evlerinin yakınlarında bulunan Ouse nehrine ceplerine taşlar doldurarak atlayıp intihar etmiştir. Woolf, geride iki intihar mektubu bırakmıştır. Birisi kardeşi Vanessa Bell’e diğeri ise kocası Leonard Woolf’a.
Leonard Woolf’a, 18 Mart 1941
“Sevgilim, yine çıldırmak üzere olduğumu hissediyorum. Yaşadığım o korkunç anlara geri dönemem artık. Ve ben bu kez iyileşemeyeceğim. Sesler duymaya başladım. Odaklanamıyorum. Bu yüzden yapılacak en iyi şey olarak gördüğüm şeyi yapıyorum. Sen bana olabilecek en büyük mutluluğu verdin. Benim için her şey oldun. Bu korkunç hastalık beni bulmadan önce birlikte bizim kadar mutlu olabilecek iki insan daha düşünemezdim. Artık savaşacak gücüm kalmadı. Hayatını mahvettiğimin farkındayım ve ben olmazsam, rahatça çalışabileceğini de biliyorum. Bunu sen de göreceksin. Görüyorsun ya, bunu düzgün yazmayı bile beceremiyorum. Söylemek istediğim şey şu ki, yaşadığım tüm mutluluğu sana borçluyum. Bana karşı daima sabırlı ve çok iyiydin. Demek istediğim, bunları herkes biliyor. Eğer biri beni kurtarabilseydi, o kişi sen olurdun. Artık benim için her şey bitti. Sadece sana bir iyilik yapabilirim. Hayatını daha fazla mahvedemem. Bizim kadar mutlu olabilecek iki insan daha düşünemiyorum.“
0 Yorum