Umut ve Hayal
“Yaşıyorsak hala umut var demektir.” -Seneca
Anthropoid Operasyonu adlı yazım için tıklayın…
Diğer Ufuk Açıcı içeriklerine ulaşmak için tıklayın…
Hayat ne garip… Umulmadık, yaşanmasını istemediğimiz onca şeye rağmen hep ayakta durmak zorunda olmamız, hayata tutunacak yeni nedenler bulma gereksinimimiz ve ebediyet denen sonsuzluğa göç etmeden hep arayışlar içerisinde oluşumuz…
Bir o kadar acımasız fakat bir o kadar da öğretmen olan hayat… Herkese adil davranmadığı gibi herkesden neler neler alıp götürüyor… İnsan denen fani olguyu yaşam içinde nasıl çaresiz bırakıyor. Yeri geliyor dostlarımız, yakın çevremizle darbe vuruyor bizlere veyahut aşık olduğumuz insan uğruna vazgeçiyoruz her şeyden, tüm ezberlerimizden…
Ama şunu anladım ki hayat kavramıyla başa çıkacak onunla başa baş mücadele edecek iki kavram var: Umut ve hayal…
Bu iki kavram hayatınız ne kadar kötü giderse gitsin, ne kadar üzülürseniz üzülün sizi ayakta tutabilen en güçlü iki silah. Bu kavramlar sizin yaşantınızın en kötü anında elinizden öyle bir tutuyor ki, her şey tepe takla olmuşken sizi hem en güzel duygulara inandırıyor, hem de her şeyin düzeleceğine dair güzel şeyler kulağınıza fısıldıyor. İşte bu iki değerli, paha biçilemez duygu belki de sahip olduğumuz en değerli hazinedir kim bilir…
Aşık olmak, sevmek gibi kavramlardan bahsederler mutlu insanlar… Peki mutsuz insanlar? Onlar bu kavramlardan bekleneni bulamadığında işte bahsettiğim iki kavramla avunurlar. Kim sizin gece yattığınızda gözünüzü kapatıp hayallere dalmanızı engelleyebilir veya kim sizin geleceğe dair nacizane düşlerinize karışabilir ki?
Sevip de karşılığını bulamadığımız, emek verip de istediğimiz yerlere gelemediğimiz, aklımızda tasarlayıp da hayal kırıklığına uğradığımız birçok şey varken hayatımızda böylesi iki düşünceye değer vermemek nerdeyse imkansız.
Gelin beraber hayal edelim. Çok sevdiğiniz biri var fakat ne yaparsanız yapın sizi sevemiyor. Bunun yanında çalışma hırsınız azminiz var fakat adaletsizlik, berbat düzen yüzünden istediğiniz yerlere gelemiyorsunuz… Canınız sıkkın ve hayal kurmaya başlıyorsunuz. Sizi yaşanan her türlü olumsuzluktan kurtarıyor. İstediğiniz her şeyi kafanızda nasıl olmasını istiyorsanız ona göre tasarlıyorsunuz. Düşünüyorsunuz düşündükçe hayata dair umutlarınız yeşeriyor. Sonra tam gerçek hayata dönerken diyorsunuz ki ilerde neden bunlar olmasın. İçinizde yeni umutlar filizleniyor. Hayata tutunmak için yeni nedenler buluyorsunuz kendinize.
Ne denli büyük sıkıntılarımız olursa olsun hayat her şeye rağmen yaşamaya değer. Kötü günler bugün olabilir fakat yarına umutla bakmamıza ne engel olabilir. Ne olursa olsun hayat yaşamaya değer en büyük hazinedir. Umudumuz ve hayallerimiz olduğu sürece, yaşanacak güzel günler de var demektir…
[zombify_post]
Bir Yorum