Ülkemizin Başlıca Yanlışları
Bir Ülke’nin Kalkınmasında Yapılacak İlk İş, İşini İyi Bilenlerin Ülkeye Hizmet Etmesini Sağlamaktan Geçer…
Umut ve Hayal adlı yazım için tıklayın…
Diğer Siyaset içeriklerine ulaşmak için tıklayın…
Yukarıda yazdığım cümle ne kadar manidar aslında. Bir milletin her alanda başarıyı yakalamasında ne kadar önemli bir cümle. İnsanların belirli alanlarda kendini fazlasıyla geliştirip işsiz kaldığı ülkemizde herkes en iyi bildiği işi yapsa, kimse torpille bir yerlere gelmese inanıyorum ki şu an da bulunduğumuz konumdan çok daha yukarlarda olabilirdik.
Baktığımızda gerek spor olsun, gerek sanat olsun, gerek iş dünyası olsun neredeyse her alanda işini hakkıyla yapamayan onlarca hatta binlerce insan mevcut. Bu insanlar para kazanma uğruna torpille girdikleri işlerde ya işinin hakkını veremiyor, ya da rant sağlamak amacıyla kesesini dolduruyor.
Böyle bir ortamda ise çalışkan, nitelikli insanlar ülkemizde umduğunu bulamadığı için sürekli beyin göçü veriyor. Bu da diğer devletlerin doğru politikalarıyla kalkınmalarına zemin hazırlıyor.
Şöyle düşünelim bir futbol takımımız var sürekli takımı kalkındırabilecek yetenekli umut vaat eden futbolcuları diğer takımlara satıyoruz, bunların yerine de amcamızın oğlu, dayımızın torunu demeden takımı vasat oyuncularla dolduruyoruz. Şimdi siz söyleyin böyle bir takımdan başarı beklemek sizce ne kadar doğru olur?
Yine bu olaya başka bir taraftan daha bakalım isterim. Ülkemizde yıllardır barınan 5 milyona yakın mülteci var. Bu mültecilerin başımızın üstünde yeri var yanlış anlaşılmasın fakat sorum şu. Almanya, Fransa, Amerika gibi ülkeler ekonomileri, sanayileri dünya çapında gelişmiş olmasına rağmen neden ülkelerinde bizim kadar mülteci barındırmıyor? Ayrıca o az sayıda aldığı mülteci neden nitelikli insanlardan oluşuyor?
İşte aslında cevap soru da gizli. Bir ülke demek refah demek, huzur demek; cinayet, kargaşa, ekonomik bunalım dememek. Kalkınmak için doğru hamlelerde bulunabilmek demek. Biz ülke olarak her zaman mazlumların umudu olduk. Aç kalanın karnını doyurduk, yoksula uzanan el olduk ve her zaman da böyle olmaya devam edeceğiz. Ancak bu yardımları yaparken adeta kendimizi unuttuk. Ezelden beri gelen yardımseverliğimiz kendi ülkemizi belli çıkmazlara soktu.
Şimdi baktığımızda her kafadan bir ses çıkıyor. İnsanlar sürekli bir itiraz halinde. Doğru olan bir şey varsa ona da itiraz eder hale geldik artık. Neden biliyor musunuz? Çünkü adaletsizliğin, cinayetlerin, ve özellikle kadın cinayetlerinin, ekonomik buhranın olduğu bu günlerde sağlıklı düşünmek de imkansız bir hal almaya başladı. Sevgi, saygı, arkadaşlık, güven her şey önemini yitirdi.
Siyaset ülkenin lehine işler yapıp bir şeyleri düzeltmek için en önemli silahımızken, bakıldığında bu silah sadece bizleri vuruyor. Her gün birbirinden gereksiz, asla yapıcı olmayan, mahalle kavgalarına dönüşen siyasetimiz sadece siyaset kavramının önemini yitirmesine sebep olmuyor, insanlarımızı da derin kutuplaşmalara itiyor. Eş, dost demeden herkes birbirine saldırıyor. NEDEN?! Sırf kendi düşüncesini üstün kılabilmek uğruna herkes birbirini incitiyor.
İnsanlarımız doğruya doğru yanlışa yanlış demiyor aksine savunduğu düşünce yanlış olsa da sırf savunmak adına yanlışa da doğru diyor. İşte böylesi akıl almaz durumlarda da cennet vatan ülkemiz her bakımdan olumsuz etkileniyor.
Bizler bu ülkenin çocuklarıyız. Çocuk, genç, yaşlı her birey gereken önemi gereken saygıyı birbirine göstermeli. Herkes başarılı olduğu işi yapabilmeli. Herkes çözüm odaklı davranabilmeli. Spor, sanat, siyaset, insanları ayrıştırmamalı aksine birleştirici güç olmalı. Bizler eğer bu ülkenin neferleriysek her bir nefer elimizi taşın altına koyabilmeliyiz. Yıkıcı tartışmalarda, davranışlarda bulunmak yerine ülke adına bir çivi de biz çakarsak inanın küllerimizden yeniden doğarız. Çünkü biz Fatih Sultan Mehmet’in, Mustafa Kemal Atatürk’ün torunlarıyız…
[zombify_post]
0 Yorum