Her şeyin temelinde “etik” kavramı vardır. Geçmişten günümüze birçok problemi yaratan ve ilerleten kavram diyebiliriz. Bir kriz tespitiyle varlığını kanıtlayan etik, tespit ile beraber çözümünün de geleceğini düşünür; fakat bu problemlere asla bir çözüm bulunamaz. Bunun en büyük sebeplerinden biri söylediğimiz şeyler ile yaptığımız şeyler arasında çok büyük uçurumlar olmasıdır. Yani aslında herkes etik kavramı hakkında konuşur; fakat kimse etik davranmaz. Etik kavramının kendisi bugün çok büyük bir problemdir.
Önemli olan şey burada; etik hakkında “oturduğumuz yerden” konuşmaktır. Bu ne anlama gelir? Şöyle söylemeliyiz ki; etik taleplerin işitilmediği bir dünyada yaşıyoruz, insan hiçbir eylem yapmadan sadece konuşarak bir şeylerin değişmesi gerektiğini ifade eder. Tabi bu da beraberinde rahatlığı getirmektedir. Rahatlık kavramı ile beraber asla harekete geçmeyerek sorunlarımıza çözüm bulmaya çalışıyoruz. Teknoloji, bilim beraberinde rahatlığı da getiriyor ve bu da insanın yavaş yavaş rahatlığı içinde boğulacak duruma getiriyor.
Önemli maddelerin ilkine rahatlık dersek tabi ki ikinci olarak anonimleşme isteğini de anlatabiliriz. Bir fabrikanın içinden çıkan “ürün” olmak istiyoruz. Neden bu kadar yok olmaya ihtiyacımız varmış gibi hissediyoruz bilemiyorum fakat herkes bir yok olma peşinde. Kimliğimizi kaybediyoruz, kendimiz olamıyoruz. Görünmez olmak istiyoruz.
Son olarak şunu söyleyebilirim ki etik kavramının en büyük problemlerinden biri de kapitalizmdir. Modernlik ahlaka bağlıdır. Aynı zamanda bir o kadar da farklıdır. Son dönemlerde modernitenin ilerlemesi ile beraber, postmodernizm kelimesinin de az kaldığı aşırı tüketim beraberinde Tanrı kavramının ölmediğini paraya dönüştüğünü belirtir.
“Satın aldığımız şey ne ise, biz o oluyoruz”
Bir Yorum