MUTSUZLUK ÜZERİNE
‘Gerçekten hapis olma hali/anı, tam olarak bir dört duvarın arasına bırakılmanız ve bir gardiyanın sizi oraya kitlemesi ile başlar.’
‘EKMEK YOLU’ adlı yazım için tıklayın.
Diğer ‘Edebiyat‘ içeriklerine ulaşmak için tıklayın.
İnsan mutsuzken ne garip bir ruh halinde oluyor. Hiç bir şey yapmak istemiyor, uyku uyumuyor ve kişi kendini mutsuz eden şeyi düşünmeden duramıyor. Bir süre sonra keşkeler başlıyor. Gerçekten hapis olma hali/anı, tam olarak bir dört duvarın arasına bırakılmanız ve bir gardiyanın sizi oraya kilitlemesi ile başlar. Mutsuzluk budur işte. Hapis olma halidir. Keşkeler ise gardiyandır. Eğer yeteri kadar hapis halinde kalırsanız,bir zaman sonra sebebini unutursunuz ya da sebebin ne olduğunun bir önemi kalmaz.Hapis halinden kurtulmanın iki yolu vardır. Ya hapis olmanıza sebep olan şey her ne ise onun için bir çözüm üretmek ya da kilidi kırıp ordan kaçmak. Birinci yol teknik olarak doğru olan yoldur. Çünkü çözüm üretip, hapis halini tamamen -en azından o konu özelinde- ortadan kaldırır. Ancak hapis halide olmanın dezavantajlarından birisi de çözüm üretmek için motivasyonunuzun olmamasıdır. Canınız bir şey yapmak isemez ve siz o noktadan sonra birazda olsa, halinden memnun bir mahkumsunuzdur. İkinci yol ise güç gerektirir. Gardiyanlardan insaflı davranıp kilidi anahtarla açmalarını beklememelisiniz. Gardiyanlar sizin mahkum olduğunuzu, hapis halinizi kabulleniş sürecinizi kolaylaştırmak için ordalardır. Onlarda medet ummayın.
Eğer mutsuzluk hapsinde usta bir mahkumsanız, bu durum diğer bir seçeneği doğurur. O da, hapis olma halin tam anlamı ile reddedip, gardiyan sizi içeri kiletlediği gibi duvarların içinden geçip ordan istediğinizde çıkabiliceğinizi bilmektir. Tabi bunu yalnızca usta mahkumlar yapabilir. Usta mahkumlar belirsiz sürelerde kimi zaman birinci yolu kimi zaman ikinci yolu defalarca deneyerek hapis olma hallerine son vermiş kişilerdir. Onu hapis eden duvarların da, onu oraya kilitleyen gardiyanların da hatta hapis olma halinin bile yalnızca onun kafasının içinde olduğunu fark edenlerdir.
0 Yorum