HUZUR’ U ARAMAK
Hayat, yaşarken yaptığımız tercihlerden ibarettir. Bazen kalmak istersin bazen de gitmek; bazen seversin yaşamayı bazen sadece düşünmek ister ve sorgularsın hayatını. Yaşadığın her duygu, tanıştığın her insan ve birikmiş anılarından oluşan bir bütündür hayatın. Geçmişine dönüp baktığında seni sen yapan şeylerin farkına varırsın. Yaşadığın her bir duygunun sende bıraktığı izleri hatırlarsın. Peki ya hatırlamak istemediklerin? Korktuğun ve her hatırlamaya çalıştığında nefes alamayacak gibi hissettiğin, boğazında bir düğüm oluşturan anılar… Konuşmak istersin bazen, içinden geçenleri haykırırcasına anlatmak… İçinden söküp atamadığın ve sırtında bir yük gibi taşıdığın anıları birileriyle paylaşmak ve yükünü hafifletmeye çalışmak…
Gözlerinde görmüştüm çektiği acıyı. Duygularını belli etmemek için çırpınışını hissetmiştim. Kendince bir duvar örmüştü insanlara karşı. Kendisinden başka kimseye güven duymuyordu. Gerçek hislerini saklamak için yüzüne bir maske takmıştı adeta. Sert ve duygusuz duruşunun arkasında ürkek ve yardıma muhtaç bir çocuk vardı sanki. Neredeyse her şey anlamını yitirmişti onun için. Konuşmak, sevmek, gülmek, ağlamak ve hatta yaşamak bile anlamsız geliyordu ona. Canını bu denli acıtan ve onu hayata karşı bu kadar çaresiz bırakan şeyi öğrenmek istiyordum. Belki yardım edebilirdim. Yanında olabilir ve her şeyin geçeceğini söyleyebilirdim. Elinden tutar ve tüm zorlukları birlikte aşabiliriz diyebilirdim. Peki hiç mi düşünmüyordum yaşadığı şeylerin belki de anlatamayacağı kadar zor şeyler olduğunu ya da yaşamını bu şekilde devam ettirmenin ona iyi geldiğini? Düşünüyordum elbette. Sadece canım yanıyordu. Çünkü elimden hiçbir şey gelmiyordu. Onu bu durumdan kurtarabilmek için ne yapmam gerektiğini bilmiyordum. Duygularını belli etmemek için harcadığı çaba bile beni mahvediyordu. Gözümün önünde çaresizlikten ve acıdan kıvranırken hiçbir şey yapamıyor olmak… Bazen gülümserdi, çektiği acılara inat. Bazen sadece susar ve uzaklara dalıp giderdi. Onun için susmak konuşmaktan daha değerliydi. O bir tercih yapmıştı. Kendi hayatından vazgeçmişti ve sevdiği insanların mutluluğuna adamıştı kendini. Çünkü o güne kadar anlamsızdı her şey onun için. Hayatın karşısına neler çıkaracağını bilemezdi. Yapılan bazı tercihlerin dönüşü olmadığı gibi yaptığı tercihten geri de dönemezdi. Artık hayat karşısına ne çıkarırsa çıkarsın seçtiği yolda ilerlemeliydi. O her şeyden vazgeçmişti evet ama tek bir şey dışında: “Huzur”. Hayattan tek bir beklentisi vardı artık huzura kavuşmak. Bulmuştu da aradığı huzuru. Ta ki kaybedene kadar. O kendi tercihini yaparak dönülmez bir yola girmişti. Bulduğu huzuru ise kendi tercihini yaparak ondan uzaklaşmak istemişti ve gitmeyi seçmişti.
HUZUR
Bu gece susalım sadece
Bırakalım gözlerimiz konuşsun bizim yerimize
Anın büyüsüne kaptıralım kendimizi
Ruhlarımız hissetsin birbirini
Karışıp bir bütün olsunlar
Kimsenin erişip dokunamayacağı bir evrene doğru yola çıksınlar
Kelimelere sığmayan hislerimiz çepeçevre sarsın bedenimizi
Utanıp kaçır yine gözlerini
Yandan gülümsemeni kondur yine dudaklarına
Gülüşün, sesin, bakışların…
Sesinin büyüsü hapsetti kendine beni
Uçsuz bucaksız bir duygu seline kapıldım sanki
Hiçbir şey düşünmeden tadını çıkarıyorum anın
Sen hep öyle dersin ya hani
Bazen bırakmalısın kendini, rahatlamalı ve o ana odaklanmalısın
Seni dinliyorum artık
Dik kafalı, asi hallerimi sana karşı kullanamıyorum
Çözemediğim bir şeyler var hala sende
Ama huzuru sende bulduğumdan beri
Sadece sözünü dinleyip anın tadını çıkarıyorum.
Okurken dinlemek isterseniz diye naçizane bir tavsiye 🙂
Bayıldım
Beğenmene sevindim bebeğim 🙂
Herkesin kendinden bir parça bulabileceği güzel akıcı bir yazı olmuş. Böyle kaliteli metinleri okumayı daha çok isterim. Başarılar can dostum.
Beğenmene sevindim canımın içi teşekkür ederim güzel yorumun için 🙂
Okuyanın içine dokunan bir yazı… Daha çok yaz, daha çok okuyalım kardeşim. Yeni yazını heyecanla bekliyorum.
Canım benim teşekkür ederim güzel yorumun için 🙂
Canımın içi yine herzamanki gibi harika yolun açık olsun başarılar Birtanem
Teşekkür ederim canım annem güzel yorumun için seni çok seviyorum 🙂