HAFIZA
‘GÜZEL’ adlı yazım için tıklayın.
Diğer ‘Edebiyat‘ içeriklerine ulaşmak için tıklayın.
Dudağını yan yan çevirip
Gülüşün,
Masum bakışların,
Uzun kıvrım kıvrım kirpiklerin..
Sakal bırakmayı pek sevmezdin.
Hafif kirli sakal olurdu,
Bebeksi, masumdu yüzün.
Saklamaya ne gerek vardı?
Oldukça uzundu boyun,
Biliyor musun?
Sana sarılıp, boynundan öpmeyi
Çok özledim..
Kulaklarınla ve saçlarınla oynanmasını hiç sevmezdin.
Bense tam tersi saçlarını çok severdim.
Ne zaman dizime uzansan,
Elim saçlarına giderdi istemsizce..
Tabi sen de hemen sinirlenirdin.
Kavgalarımızı bile cok özledim..
Ellerin uzundu,
Çalışmaktan biraz yıpranmıştı,
Gencecik yaşında..
Yaşıtlarin gezerken sen hep çalıştın.
Çocuk yaşta adam oldun.
Bazen sesini unutuyorum,
Hafızamı zorluyorum,
Hatirlamak için..
Kızmıyorsun değil mi?
Varlığıni unutmuyorum.
Kalbimin en güzel köşesindesin..
C.S.
27.05.201
0 Yorum