Sana, tertemiz çocuk kalmış yanımla geleceğim.
Henüz hiç kimse tarafından kullanılmamış, saflığını ve masumiyetini yitirmemiş yanımla.
Duaların, çokça ayetlerin, çokça şiirlerin, çokça çocuk gülüşlerinin olduğu, insanların insan olduklarını unutmadıkları şehirlerden mutluluklar getirip geleceğim.
Ben, mektuplar zamanında kalmış bir adamın, rengârenk kartpostallarla dolu dünyasına seni alıp götürmek için geldim.
Biliyor musun bilmem. Bir sevgi üzerine işlenmiş her mısra, her şiir, her sözcük, her gece yarısı masalları bu işkenceli hayattan kurtulmak içindir. Seni kurtarmak geleceğim.
Ben, utanmanın ibadet sayıldığı bir milletten geliyorum. Dilim, kalbimden geçenleri, kalbim, gözlerimden süzdüklerimi söyler. Yalanın hunharca gülen gözler ardında söylediğini işittim. Hislerin çıkarsız olmadıklarını gördüm. Doğrunun günbegün kaybedişlerine tanık oldum. Dünya değişiyor dediklerinde hiç aldırış etmemiştim, ama değişiyor. Hisler pazarında her söylenen "seni seviyorum" kıymetini kaybediyor. Menfaatler arttıkça, merhamet eksiliyor, bu dünya değiştikçe bizim de yerimiz daralıyor.
Gel gidelim buralardan, henüz vakit varken, henüz postacıların hâlâ bir yerlere mektuplar taşıdığını görüyorken gidelim.
Senin şifalı gözlerin benim tüm yaralarımı iyi edecek biliyorum. Masumiyetin, kalbin, ellerin, dudakların, tamam neyse sustum.
Susmanın da bir şarkı olduğunu seninle öğreneceğim.
Gidelim buralardan.
Sana gelirken getirdiğim çocukluğumu da yanımıza alıp gidelim. Hâlâ masumdur çocukluğum. Ellerin saklarken tüm günahlarımı, gözlerinde yeni açan bir hayatın filizini yeşertmek için gidelim. Yağmurun rahmetini daha fazla anlamak için gidelim. Ki sen, bana herkesi herkesleştireceksin, biliyorum. Kalbim defalarca yanılsa da, gönlüm incinmelere doymasa da, bunu biliyorum.
İncitmezsin beni, kalbimle hissediyorum.
Sen, tüm edebiyat terimlerini üzerime giyip söylediğim kadarsın. Fazlasını söylemeye dilim varmıyor, fazlası için yaşamak gerekiyor.
Bunu yaşamak için gidelim.
Ben,
kirpiklerimde takılı kalan o aşk dolu bakışlarımla geleceğim sana. Tüm yaralarını, hayal kırıklıklarını, bakışlarında sakladığın her acıyı geride bırakmak içindir gelişim sana.
Ki sen, sadece gülümse yanımda.
Değsin şu hayatta çektiğim tüm çilelere de, sıkıntılara da.
Gel gidelim buralardan, çünkü gitmek bazen nefes almaktır.
Bir çocuğun masumiyetle hâlâ eski sevdalara inanmaktır.
0 Yorum