‘Elindekiler ve Geride Bıraktıklarının Hikayesi’

8 dakika


Dünyanın değişen ve dönüşen halleri, puzzle’ın parçaları gibi birbirine karışan insanlar ve döngüsünü tamamlayan kocaman bi dünya…

Aslında hikaye böyle başlıyor demek isterdim ama bu kadar basit bir olay değildik galiba. Herkesin, her şeyin biricik, özel oluşu da  belki buradan geliyordur. Zira ‘kimse kimseye benzetilmek istenmez’.  İçimizdeki ‘en’ olma duygusu bazen karakterimize yansır bazense davranışlarımıza. Peki nedir bu biricik olma duygusu? Ya da belki de içten içe  içimizi yakan gerçek; ‘herkesleşmemektir’.  Belki de korkumuzda tam olarak budur ve insan bu korkusunu dört  elle tutar . Kendimize bile itiraf edemediğimiz gerçek budur. Kaçtığın şey, aslında tam da elinde tuttuğun şeydir. Evrende kaybolan hiçbir şey yok, her şey dönüşüyor sadece biz bazen dönüşmesine izin vermiyoruz. Eski bir öğretidir fakat daha doğrusunu okumadım şimdiye kadar. ‘Elini her zaman açık tut, elini kapatıp sıkı sıkı tuttuğun şeyleri aslında  koruyor olmazsın. Aksine ona güveniyorsan ve seviyorsan o elini her zaman açık tutmayı öğrenmelisin. Mesela korkularını da öğrenmelisin ki  elinde sıktığın o korkular senin benliğine dönüşmesin. Korkuları bir duygu gibi benimseyip kabullenmek daha kolaydır. Zor olan ise ona bakıp onunla yüzleşmektir. Her şey içimizde; bazen doğru bakmıyoruz, göremiyoruz bazen ise baktığımız yerde bile  olmuyor çünkü doğru yerde değiliz. Güzel bir şarkı sözüdür şimdi söyleyeceğim; her duyduğumda tebessüm eder yüzüm, bana acayip  şeyler hissettirir. ‘Aşk içinde, yalan içinde, tek bir ayna binbir biçimde… 

Size de anlamlı gelir belki ‘bi anda’…

korku ve ışık

Korkular, benlik çatışmaları,sürüklenmeler derken zamanın o hafifletilemez ağırlığını fark ediyorsun sonra. Bazen hazırlık yapamazsın böyle şeylere. Hani bi an hava soğur da aniden üşürsün ya, işte öyle. Hayatın hesapsız kitapsız oluşu da buradan gelir . Bakar sana hayat; neyi, ne şekilde karşılıyorsun. Yük mü alıyorsun sırtına yoksa en doğal halinle tebessüm mü ediyorsun? Yalanlar mı söylüyorsun kendine inanmak için yazdığın, yoksa gerçek acıtsa da o soğuk rüzgarın yüzüne vurmasına izin mi veriyorsun?

Yorulman çok doğal, masallar dinlemek istiyor canın; bunu da biliyorum 🙂 

Tüm benliğinle bir şeyleri ya bitirmek ya da başlatmak istediğini de, zorlansan da pes etmediğini de görüyorum. ‘Bırak rüzgar essin,saçların dağılsın ve bırak bazen yağmurlarda yağsın.’ Bir şeylerin dağılmasına, yıkılmaz dağların sarsılmasına izin ver. Bak kendine, huzurla ilerleyebilmen için neler eksik,onları yap mesela.İçine sinmeyen şeyleri de sakın yapma, bu da benden bir tavsiye sana 🙂 

Kendine güvendiğin kadar, kalbine de güven… Asla hata yapmazsın diyemem belki ama ağladığın şeylere bir gün gülersin ya da hep gülersin belli mi olur?

Ve sorarsan bir gün kendine ‘en olan, biricik olan şeyler nerede’ diye? Çok uzağa gitme; hemen aynaya bak 🙂 Kendinin neleri başardığını, bazen ne kadar zorlandığını hatırla. Aslında hatırlaman tek şey; kendi değerin. 

Hadi bi daha benim için sarıl kendine!

sevgiyle kucaklıyorum…

'dinledikçe içinde kaybolduğum bi şarkı'


Beğendin mi? Arkadaşlarınla paylaş!

Yaren Özgenalp<span class="bp-verified-badge"></span>

0 Yorum

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Choose A Format
Personality quiz
Series of questions that intends to reveal something about personality
Trivia quiz
Series of questions with right ve wrong answers that intends to check knowledge
Story
Formatted Text with Embeds ve Visuals
Video
Youtube ve Vimeo Embeds
Audio
Soundcloud or Mixcloud Embeds
Image
Photo or GIF