Saatim 5’i gösteriyor. Kamp için gideceğim yerin konumunu günler önceden ayarlamış, planımı yapmıştım. Otobüs geldi. Sırtımda çadırım ve çantam var. İçinde uyku tulumu, gece lambası, yiyecek içecek derken ağır sayılabilecek eşyalarla dolu. Olduğum yere son kez baktım. Yaşadığım betonların arasından ayrılıp doğayla buluşmak için dakika sayıyordum. Otobüse bindim, ücretimi uzattım ve ineceğim yeri söyleyerek beni indirmesini rica ettim. Yaklaşık 20, 25 dakika geçti. Şoför geldiğimizde beni uyardı. Otobüs ağzına kadar doluydu ve ben en arka koltuktan eşyalarla inmeye çalışıyordum. İnsanlara çarpsam da hemen indim.
[zombify_post]
0 Yorum