M.Ö. 11. Yüzyıl’da İsrailoğulları ile Filistinliler Elah Vadisinde karşı karşıya gelirler. Filistinliler’in en güçlü askeri olan Golyat, iri cüssesi ve dev gibi yapısıyla adeta düşmana korku salar. Meydanda kendisine karşı gelebilecek birinin olup olmadığını sürekli haykırır. Karşısına çıkacak güçte birini ister ve kendinden o kadar emindir ki böyle bir teklif yapmakta bir sakınca görmez: “Benimle dövüşecek bir savaşçı seçin, eğer seçtiğiniz savaşçı kazanırsa biz sizin köleniz oluruz, lakin eğer biz kazanırsak siz bizim kölemiz olursunuz” der. İsrailoğullarından hiçbir asker kendine güvenemez. Golyat 40 gün boyunca meydanda bu teklifiyle haykırır.
Bir zaman sonra henüz daha çocuk olan ve savaştaki görevi yiyecek taşımak olan Davud, Golyat’ın karşısına çıkmaya gönüllü olur. Sorar, soruşturur… Golyat’ın karşısında galip gelecek olan askere, Kral Talut ne vaat etti diye sorar. Askerler, Kral Talut’un o askeri zenginlik içinde yaşatacağını ve kızını vereceğini söylerler. Davud, kralla konuşur. Golyat’ın karşısında savaşmak istediğini söyler. Kral gencin cesaretine hayran olur fakat ömrü askerlikle geçmiş ve dev gibi olan Golyat’ın karşısına böyle cılız bir gencin çıkmaması gerektiğini söyler.
Bunun üzerine Davud “Zamanında babamın koyunlarını çalmak üzere olan bir ayı ve aslan öldürdüm, bu durumla başa çıkabilirim” der. Kral Talut ise bu ısrarlar üzerine gencin Golyat ile savaşmasını kabul eder. Kral, Davud’a savaşa çıkmadan önce zırh ve silah verir. Davud bunları kabul etmez. Yanına sadece taş ve sapan alır.
Gün gelir, Golyat ile Davud karşı karşıya gelir. Golyat karşısında böyle birini görünce fazlasıyla şaşırır. Onu kolayca öldürebileceğini düşünür. Golyat saldırıya geçmeden önce Davud hızlı bir şekilde sapanıyla Golyat’a taş fırlatır ve onu alnından yaralar. Aldığı darbeyle sersemleyen Golyat yere düşer ve Davud, Golyat’ın boğazını keser.
En büyük savaşçılarını kaybeden ve savaşı da kaybeden Filistinliler dağılır. Davud’un küçük yaşına rağmen Golyat’a karşı galip gelmesi ise efsane olur. Sonrasında Davud İsraioğulları’nın da başına geçer.
İşte bu muhteşem mitoloji hikayesi aslında bizlere çok iyi bir ders niteliğinde. Her güçlü olan zayıfın başını ezecek diye bir kaide yoktur. Kimse yenilmez değildir. Aslolan cesaret, zeka ve yiğitliktir. Belki o günlerde Golyat’ın karşısına çıkmaya kimse cesaret edememiş olsaydı, kölelik ve zulüm İsrailoğulları için kaçınılmaz olacaktı. Davud hem zekası hem cesaretiyle var olan tabuları da yıkmış oldu.
Bir kimseyi güçlü gösteren özellikler aslında o kişinin zayıflığıdır. Herkesin alçak noktaları mevcuttur. Rakibiniz kim olursa olsun, yeter ki ona karşı gösterebileceğiniz yüreğiniz ve cesaretiniz içinizde var olsun… Tıpkı Davud gibi…
0 Yorum