Çocuğumu Gerçekten Seviyorsan: Dokunma

Hiç bir memleketin, milletin sevicisi olmadan bir hakikat üzerine konuşmayı çok gerekli görüyorum: 

ARKADAŞIM, AMCAM, DAYIM, TEYZEM, DEDEM KUSURA BAKMAYIN, ÇOCUKLARI MINCIKLAYIP, ÖPE KOKLAYA SEVEMEZSİNİZ! 

Neden biraz biraz başlayalım:

Çocuk, YANİ TAKLİT VE TEKRAR EDEREK ÖĞRENEN YAVRU İNSAN. 

Yavru kedi, yavru köpek, yavru kuş … Hepsi aynı şekilde öğreniyor, öfke varsa öfkeli, nezaket varsa nazik, güzel konuşulmuşsa güzel konuşan, yine de bunları öğrenirken, beyin yapısı gereği süzüp ortaya sonuç çıkaran bir varlık: İNSAN YAVRUSU.

Şimdi o dayı, bu amca, şu teyze öpe koklaya sevdi çünkü akrabam dedik. Kucağına oturdu, dizinde zıpladı, sarıldı, öptü. 

Çok güzel evet. 

Çikolata alıp geldi bir “akraba, tanıdık“ vs.

Dedi ki, öp bak sana ne vereceğim.

AL SANA PROGRAMLAMA AÇIĞI.

ÇOCUK, İNSAN YAVRUSU  ŞÖYLE ANLADI:

“Bana çikolata verip öpmemi isterse biri yapabilir.” 

Dede yapabilirse, herkes yapabilir.

Abi yapabilirse, herkes yapabilir.

Teyze yapabilirse, herkes yapabilir.

Peki çocuğu sevmek isteyen aile bireyleri kötü mü? 

Yoo

Peki herkes iyi mi? 

Bunu normalleştirdiğimiz tek sefer, çocuğunuzun herhangi birine gitmesinin her seferi! 

Sosyal deneyler yapıyorlar, ne kadar öğretirsen öğret çocuk yine de yapıyor, e o zaman ailemden sakınmamın ne alemi var? 

Çok alemi var.

Anlatırız, kaydeder ve şöyle kodlar:

“Beni çok seven aile bireylerim bile beni bu şekilde sevmiyor, bu şekilde sevilmekte bir yanlış var” 

Bu durumu yani “Kucakta sevme, dokunma, öpme, sizden izinsiz yiyecek verebilme” durumlarını, size anlatacağı anormal bir durum olarak kodluyorsunuz. 

Bu durumda, o saf, melek insan yavrusu; bu durum yanlış olabilir diye, gelip anlatıyor ve sizden izin almadan bu eylemlere izin vermiyor, girişmiyor. 

Bir “aferin”, “bravo”, “teşekkür ederim” o yavru için en önemli pozitif koşullanma. İnsan oyuncakla kodlayabilir ödülü ya da “fark edilmek”le. 

Bu öyle uzun bir yol ki…

Defalarca unutacak, defalarca hatırlatacaksınız, o hatırladığında çok sevinip, teşekkür edip bu yaptığından memnun olarak ona göstereceksiniz ve o minicik insan yavrusu; bu şekilde davranmaya devam edecek.

Bakkal ona ne verirse, amca ya da dayı, dede ya da teyze, abla, ağabey… Ne verirse o size soracak, onay alacak ve o yaş geldiğinde; YANİ Özgür bir birey olduğunda bu durum “uyuşturucu" dahil bir çok tuzaktan onu koruyabilmenin ilk ve en önemli adımı olacak.

Şimdi düşünelim: Yetmiş yaşında dede, çocuğunuzu kucağında hoplata öpe koklaya sevmeli mi? Yoksa size bu eğitimde destek olan gerçek bir dede mi olmalı?