Bir dam köşesinde , Sırtımda ;
beton’dan duvarın kollarını hissediyorum.
Bulutların gökyüzünde dalgalanışı ,
Ruh’uma bir şiir armağan ediyor ;
Açılın!gökyüzünde Hilâl gözüküyor…
Yıldızlar zifriliğe teslim olmuş sanki ;
Yeryüzünden bir içtenlik yükseliyor :
” Artık Ruh’lar yeryüzüne sığmıyor”
Gözkapaklarım savaştan yeni çıkmış gibi ,
Gözümden parlayan ışık sönüyor gibi
Artık ne gökyüzünde Ay ; hilâl’e dönüşür
Ne Ruhlar gökyüzünde özgürlükle üşür !
“İnsan selâm’a muhtâç bu çağda
İnsan , yalnızlığın ördüğü ağ’da !”
Sevgiler artık sadece ; monoton
Sadece bir renk ve bir ton ! (Yalan)
Okunmaz şiirler , kelimeler ; cümleler
Gelsin artık ! Sonumu getirecek melekler!
[zombify_post]
0 Yorum