Bir Garip His ‘Güven’
”Güven bir hançer gibiydi ve kabzası da ucu kadar keskindi.”
Hançer Yolu, Robert Jordan
Diğer ‘Edebiyat‘ içeriklerine ulaşmak için tıklayın.
Günler böyle geçip gitti. Yeni yaşamızında mutlu olduğunuza inandırdınız kendinizi. Vee işte beklenen oldu, o güzel günler gülümseyerek kucak açtı size. ‘’Her şey artık daha güzel olacak!’’ cümlesini içtenlikle söylemeye başladınız bile.
Sonra, aradan aylar belki yıllar geçince bir kahve eşliğinde karşınızda oturanın anlattıklarını dinlerken, aniden bir his kaplayacak benliğinizi. Başta anlamlandıramayacaksınız, garip gelecek. Hani olur ya, küçükken yediğiniz bir şeker vardır, tadı damağınızdan yıllar geçse de gitmez. Araya zaman girer, şekerin adını hatırlamazsınız ama o tad hafızanızdan asla silinmez.. Bu his de öyle hissettirecek işte. Önceden bildiğiniz ama bi türlü anımsayamadığınız.. Tabi ya! Bu o işte.. Yıllardır kaçtığınız ‘’güven’’… Korkacaksınız bunu ilk idrak ettiğinizde, geçmiş aklınıza gelecek. Sonra bir deli cesareti, anlatılanları düş masalı büyüsüyle dinlemeye devam edeceksiniz. Biraz o büyünün tatlı uyuşukluğuyla, biraz da korkuyla…
Ve gün gelecek, korkularınız haklı çıkaracak sizi. İlk duruşunuza saygı göstereyip yine kandığınız için suçlamaya başlayacaksınız kendinizi. Çünkü zaman size göstermiştir: ilkinde yara alan, ikincisinde muhakkak ölecektir…
0 Yorum