Bilmemi İstedin
Kötüysem ve almadıysam bir nefes daha ne kadar umrunda olurdu?
‘TDK’da Sen Tanımı’ adlı yazım için tıklayın.
Diğer ‘Edebiyat‘ içeriklerine ulaşmak için tıklayın.
- Kafamda dönen hiç bir sorunun cevabını vermediğinde anladım yanlış olduğunu. Hangi günahımın bedelisin, bilsem kefaretini öder kaçardım bu belalı halden. Parmağına o halkayı geçiren kadar olamamanın verdiği kıskançlığını içimden kusardım bir yolunu bulsam. Ne bir hayal kurdum ne bir istek peydah oldu içimde. Hiçbir damla gözyaşımı görmedin. Bu halde yine de istemedin beni beş metrekarelik hayatında.
“Uygun olmaz.”
Uygun olan neydi?
Benim gecenin bu vaktinde yokluğuna dizdiğim methiyeler mi uygundu mesela?
Sanma acı çekiyorum. İçimde hayata karşı onulmaz bir öfke var.
“Nasılsın?”
Nasılım?
Ne kadar umrunda olurdu kötüysem.
Bir haftalık göz göze diz dize bir ömür sürdüm 24 yıllık ömrümde.
Yüzüme değen sigara dumanını içime soluyup ölmek istedim.
Kötüysem ve almadıysam bir nefes daha ne kadar umrunda olurdu?
Ben leyla değilim, olmadım da hiç.
Sevmeyi beceremedim.
O da bir sanatmış ve ben sanatkar değilim.
Hiç.
Günlerdir kendi sesimle sorduğum sorulara senin sesinle cevap arıyorum.
Saatlerce aynı şiirde dönüp duruyorum.
Elimde hep tek bir cümle kalıyor
”Ne olursa olsun dostluğumuz bakidir.”
-Hükmü düştü metni kutsalın…
Bilmemi istedin, bildim.
Bir Yorum