BABASIZLIK
‘GECENİN BİR VAKTİ #1’ adlı yazım için tıklayın.
Diğer ‘Edebiyat‘ içeriklerine ulaşmak için tıklayın.
Yüreğinde taşıdığın güzdür babasızlık.
Yağmuru hiç dinmeyen,
Hüznünü hiç yitirmeyen bir sonbahara benzer.
Hiç yaza dönmeyecek,bilirsin
Daha doğrusu zamanla öğrenirsin.
Bazen çok güzel bir günde,bir ürperti gelir.
Hava kapanır,güneş kaçar…
Sen çetin bir kışın ortasında kalmışçasına üşürsün.
Isınmak için yakacağın tüm ateşleri
İçindeki kimsesizin göz yaşları söndürür.
Yüreğinde taşıdığın güzdür babasızlık
Üşüyen ellerine üflediğin hiç bir nefes,
Babanın elleri gibi ısıtmaz ellerini.
Artık,kimseye söylemeden dökeceğin yaprakları toplayacak,
Her birine “keşke babam burda olsaydı”ile başlayan cümleler yazacaksın.
0 Yorum