AZE’NİN DİLEKLERİ ( SON BÖLÜM)
“SON BİR DİLEK HAKKINIZ OLSA NE DİLERDİNİZ?”
‘Aze’nin Dilekleri (Bölüm 5)’ adlı yazım için tıklayın…
Diğer ‘Edebiyat‘ içeriklerine ulaşmak için tıklayın…
AZE’NİN DİLEKLERİ (SON BÖLÜM)
“ Hayır! Ateş böceği değil. Hadi eline al, korkma ,”dedi ve Çuçi’yi abisine uzattı. Çuçi hop bir sıçrayışta Ali’nin omzuna konuverdi. Çuci’nin omzuna konmasıyla korkan Ali bir süre olduğu yerde kalakaldı.
“Bak gördün mü? Korkacak bir şey yok ,” dedi .Aze’nin sevinçten gözleri parlıyordu.Nasıl sevinmesin, çok sevdiği abisiyle barışmış üstelik onun sayesinde dilek yıldızına da kavuşmuştu. Çuci , Ali’nin bir omuzundan diğer omzuna geçiyor, ondan korkmaması için çeşitli oyunlar oynuyor şakalar yapıyordu.
Ali birden saatin geç olduğunu fark etti .”Hadi Aze oyalanmayalım, babamlar yokluğumuzu fark etmeden damın üstünde oturuyor olmamız gerek. Bir de Çuci çok parlıyor annemler görürse hemen fark ederler. “ Ay evet bunu nasıl düşünemedik bir fenerin ışığından daha kuvvetli. Kesin annem kedimi eve almadığı gibi Çuçi’yi de eve almayacak of, ”dedi üzülerek.
Çuçi ,Ali’nin omzundan yere atlayıverdi. “Hey! Sakin olun çocuklar, karşınızda bir dilek yıldızı durmakta bilmem anlatabildim mi? Şimdi atlayın bakalım ,” dedi ve ışık topu arabasını bir el hareketiyle çalıştırdı. Ali’nin ağzı bir karış açık “ O da ne demesine kalmadan kendini arabanın içinde buluverdi hafif yerden yüksekte uçuyordu. Aze, halinden oldukça memnun bir kez daha ışık topu arabasına bindiği için çok mutluydu.
“Sıkı tutunun çocuklar damın üstüne inmek üzereyiz işte geldik ,” dedi ve yavaşça damın üstünde durdu. Bir el hareketiyle araba kayboluverdi.
“Tıpkı televizyondaki sihirbazlar gibisin Çuçi bu muhteşem ,” dedi Ali hayretler içinde olan biteni izliyordu.
Eve tam da zamanında gelmişlerdi. Babası kapıdan seslendi .”Hadi çocuklar içeriye gelin geç oldu,” dedi . Ali hemen cevap verdi.
“Tamam, baba geliyoruz ,” dedi. O sırada Aze. Çuçi’yi montunu içine sakladığı ışığını biraz olsun azaltmaya yaramış, babası fark etmemişti.
Aze “Oh be yakalanmadık ,”
Az kalsın yakalanıyorduk hata sen olmasa şu an yolda olurduk. Annemler bizi çoktan aramaya çıkmışlardı. Teşekkürler Çuçi ,bizi tam zamanında getirdiğin için, “dedi ve eline alıp onu sevdi.
Çuci’yi odaya koyma planı yaptılar. Aze odasına girdi. Annesine “Abisinin keçilere baktığını hemen geleceğini “söyledi. Hemen gidip odasının penceresini açtı. Abisi Çuçi’ye pencereyi gösterdi. Çuçi “Ben biliyorum bu pencereyi. Ah bir sabah Aze beni bu pencerede bulmuştu,” dedi ve bir sıçrayışta pencereye konuverdi. Aze,Çuçi’yi hemen içeriye aldı .Ali koşarak doğruca kardeşinin odasına girdi.
Üçü de çok mutluydu. Ali daha önce hiç görmediği bu canlıyı inceliyor anlamaya çalışıyor bazen de gerçek mi değil mi? diye aklında geçiriyordu.
Ali “ Çuçi peki sonsuza denk bizimle mi kalacaksın?”
Aze hemen atıldı “ Ne demek hep bizimle mi? Kalacak, tabi ki bizimle kalacak,” dedi bu soru sadece Aze’nin değil Çuçi’nin de canını sıkmıştı.
Çuçi bir süre soruyu cevapsız bıraktı. İlk geldiği pencerenin önüne oturudu.
“Biliyor musun? Az önce buraya ilk geldiğim günü hatırladım.İlk önce beni bir taş parçası sanıp, almasın diye düşünmüştüm hatta sadece bende değil , bütün Dilek Sarayı böyle düşünmüştü.
Ama sen hepimizi şaşırttın Aze. Senin bize olan inancın bizi çok mutlu etti, gururlandırdı. Yüz yıllardır onca kişinin dileğini kabul ettik. Dilekleri kabul olduktan sonra adımız bile anmadılar. Üstelik bizleri batıl inanış bir masal olarak gördüler. Yeryüzünde bize inan bir sen oldun. Ve biz bu dileği bir borç bildik. Aze ,sen çok iyi kalpli birisin. Abin yerinde ve zamandı bir soru sordu. Bende nasıl başlasam diyordum. Maalesef her güzel şeyin bir sonu var ,”dedi gözünden akan yaşları hafifçe silip hiçbir şey yokmuş gibi davrandı.
Aze hemen atıldı “Nasıl yani ben seni bir daha göremeyecek miyim? Beni bırakıp gidecek misin? “dedi ve başladı ağlamaya. Ali ne diyeceğini bilemedi “Keşke sormasaydım ,” diyebildi sessizce.
Çuçi, Aze’nin omzuna atladı. Göz yaşlarını sildi “Hadi ağlama Aze. Ben hep senin kalbinde olacağım ,hatıralarında olacağım . Hem yarında buradayım ,” dedi biraz oldun neşelenmesi adına çabalıyordu.
“Yarında mı?”dedi titrek sesiyle ama ben seni hiç gitmeyeceksin hep kalacaksın sanmıştım ,”
Ali, Aze’nin yanına oturdu “Üzülmekte çok haklısın tatlım ama onlar gökyüzüne aitler. Burada yaşayamazlar. Tıpkı balıkların sudan çıkınca yaşayamadıkları gibi. Biz nasıl gökyüzünde kalamıyor hemen aşağıya düşüyorsak, Çuçi’ de gündüzleri taşa dönüşüyor gece parlayan ışığını fark edilmesin diye kısıyor. Onunait olduğu gökyüzü yer Dilek Sarayı. Hadi üzülme bu gün sabaha kadar uyumayalım güzel vakit geçirelim,” dedi ve kardeşinin elinden tutup kaldırdı. Aze, biraz olsun durumu kabullenmiş gibi görünüyordu.
Çuçi “Aze, böyle bir abin olduğu için çok şanslısın .Şimdi sıkı durun, size son bombayı söylüyorum Aze son günümüzün şerefine sana bir dilek hakkı daha verdik.
Son bir dilek hakkın olsa ne dilerdin. Diyelim evet daha doğrusu bu. Yarına kadar vaktin var yarın bana dileğini söylüyorsun ve Dilek sarayı dileğini gerçekleştir,”
“ Son bir dilek mi ?” dedi Aze heyecanla.
Bütün gece annelerine yakalanma pahasına eğlendiler. Çuçi onlara gezegenlerden, yıldızlardan bahsetti.
Havanın aydınlanmasıyla Çuçi yavaş yavaş taşa dönüşüverdi.
Sabah zar zor uyanan Aze ve abisi okula giderken, son bir dilek için önerilerde bulunuyor ,üstelik kavga ediyorlardı.
Al,i babasını şehre taşınmasın çok zengin olsun arabası olsun istiyordu.
Aze’ye böyle bir dilek dilemesi için baskı yapıyor onu ikna etmeye çalıyordu. Ama Aze ne dileyeceği hakkında bir tek kelime etmiyor. “Akşam görürsün diyerek geçiştiriyordu,”
Aze, dünün aksine zaman geçin istemiyor akşam Çuçi ‘yi son kez görecek olmanın üzüntüsünü yaşıyordu. Ama zaman durmaksızın geçip gidiyordu.
Abisi dönüş yollunda soruları ve ısrarları ile Aze’yi bunattı.
Ve akşam oldu. Her yer karanlığa bürününce Çuçi’de ışını göstermeye hareket etmeye başladı. Çocuklar yemeklerini yer yemez ödev bahanesiyle odalarına çekildiler.
ÇUÇİ buruk bir ses tonuyla “Aze tatlım bu son günümüz bir insanı seveceğim hiç aklıma gelmezdi. Bizim oralarda insanları pek sevmezler. Siz insanlardan ç,ok akıllı ama nankör ve bencil olarak bahsederlerdi. Ah o siyah kutuda ki dilekler neyse, böyle şeyler konuşup tadımızı kaçırmayalım. Hadi söyle bakalım. Son dileğin neymiş bakalım,” dedi neşeli bir tavır ile.
Ali, Aze’nin ne dileceğini merek ediyor, inşallah benim dediğimi söyler diye umut ediyordu.
Aze, Çuçi’yi eline aldı.
“Sevgili Çuçi, bu günden sonra Dilek Sarayına geri dönecek misin ?
“Maalesef biliyorsun ki benim vaktim doldu. Ölü bir yıldızım ben sadece senin dileğin için görevlendirildim. Sayende birkaç gün daha bir mum ışığı kadar parlayabildim işte. Bu günden sonra gezegenin bir yerinde gök taşıya da bir yıldız tozu olarak kalacağım. Dediğim gibi her güzel şeyin sonu var .Yıldız olsan bile …
Aze’nin yüreği param parça oldu. Ali ne diyeceğini bilemedi , onun ölü bir yıldız olduğunu bilmiyordu.
“ Peki ben ne dilersem dileyeyim hemen gerçekleşecek mi peki ?”
“Tabi ki anında gerçekleşecek , dene ve gör ,” dedi .
O zaman söylüyorum hazır mısınız?
Ali ve Çuçi” Evet hazırız “diye bağırdı.
Aze ellerini birleştirdi Çuçi’ye gülümseyip;
“ Çuçi, Dilek Sarayına geri dönsün ve sonsuza denk yaşasın. Her gece gökyüzüne baktığımda onu görebileyim. Sen gökyüzünde parlarken bende sana buradan el salıyor olacağım dedi,” dedi .Aze’nin bu dileği , bütün yıldızları çok mutlu etti. Dilek Sarayında ayrı bir sevinçle karşılanan bu dilek Bayan Ce’ye ulaşmıştı bile.
Çuçi’nin gözleri dolu dolu şaşkınlıktan ne diyeceğini bilemedi. Gökyüzüne doğru havalanırken,
“ İşte şimdi sonsuza denk seninle kalacağım,” dedi ve ait olduğu yere doğru havalandı.
Her gün akşam gökyüzünde güzel bir yıldız aynı saate göz kırpıyor ve bir el ona el sallıyordu….
SON
0 Yorum