C.. Alışılmışlığa, tek düzeliğe karşı çıkan farklı ve doğruyu arayan iç dünyası II. Dünya Savaşından daha kalabalık fakat bir o kadar da terk edilmiş harabe bir ev kadar yalnız. İç dünyasında yaşamış olduğu buhranla gördüğü herkesi kendi kafasında hayal eden Bay C gerçekte yaşanmış gibi anlatıyor ve zaten için de bulunduğu buhrana daha da batıyordu.
Bay C gerçek aşkı arıyordu. Hiç tanımadığı ancak bir gün karşısına çıkacağına inandığı ressam bir kadına aşıktı. Nasıl birine benzediğini bilmiyordu. O sadece hayal ettiği kadardı belki de yanından geçmişti şimdi. Belki yan masadaydı. Öylece habersiz geçmişti yanından. Bu hissiyatla bir insanın peşinden gidip günlerce onun gittiği yollardan gidiyor ,oturduğu yerlerde oturuyordu. Fırsatını bulunca tanışıyor fakat hayalindeki o kız olmadığını anlayınca hemen kaçıyordu. Babasından nefret etmesine rağmen ondan kalan mirasla geçinen ve iç dünyasının bu yoğunluğuna tezat sosyal olan Bay C ömrünü tek bir kişiyi bulmak için harcıyordu. Kendini dünyanın merkezine koyuyor ve zihninde insanları kendi istediği gibi şekillendirip kesip biçiyordu.
Mükemmel bir histi. Bir o kadar da çıkmaz sokak. Bay C” Aylak adam”olarak adlandırılıyordu kendine oysa bu dünyada aşık olmak yeterince ciddi ve insanın zamanını alan bir iştir. Hiçbir antibiyotiğin fayda etmedi ruhuna derin bir enfeksiyona neden olan yaralar açmıştı. Bir hastalık. Yok yok. Bir çaresizlik. Anlaşılmamak. Bay C herkes gibi gerçek sevgiyi aramıştı peşinden koşmuştu. Ama kaçırdığı bir şey vardı yirminci yüzyıldaydı. ” İşte yirminci yüzyıl bu ! Asfalta kusmak !”
C bir gün tüm umutlarını kaybetmişken sokakta mavi yağmurluklu bir kızı hayalindeki kızı benzetti kıza koşup yetişmeye çalıştı ancak taksinin altında kaldı. Gelen polise ‘otobüse yetişecektim ‘dedi. Yıllardır aradığını bulur bulmaz yitirmesine sebep olan bu saçma düzene boyun eğer. Sustu C. Konuşmak gereksizdi. Konuşsa ne olacaktı ? Konuştu ne oldu? Anlamadılar. Bundan sonra kimseye bundan söz etmeyecekti. Biliyordu, anlamazlardı.
İsmini bile olmayan C Yusuf Atılgan’ın hayata geçirdiği hepimizin kendini sorguladığı ölümsüz karakter. Yirmi sekiz yaşındaydı ve tedirgindi..
Bir Garip Şair Orhan Veli adlı yazım için tıklayın…
[zombify_post]
0 Yorum